Szpital Wolski w Warszawie ’44
Mija 78 rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego, które rozpoczęło się 1 sierpnia 1944 r. Już kilka dni później, 5 sierpnia rozegrała się tragedia w Szpitalu Wolskim. Hitlerowcy zastrzelili tam wielu pacjentów, studentów i pracowników. Tylko nielicznym chorym, pielęgniarkom, a zwłaszcza lekarzom udało się uniknąć zagłady. W tym dniu na terenie placówki zginął m.in. Józef Marian Piasecki (dyrektor), Józef Grzybowski, Janusz Zeyland, Olgierd Sokołowski, Kazimierz Drozdowski, Stanisław Chwojka (lekarze) oraz kilku studentów. Pięcioro kolejnych lekarzy tej placówki zginęło wcześniej w walkach partyzanckich lub zostało zamordowanych w obozach koncentracyjnych. W sumie w czasie wojny śmierć poniosło 11 lekarzy i jeden felczer ze Szpitala Wolskiego. W latach wojny Szpital Wolski stanowił zaplecze medyczne dla struktur podziemnych walczących z okupantem, gdzie m.in. ratowano życie żołnierzy AK, rannych w akcjach bojowych na ulicach Warszawy. Szpital był także mocno zaangażowany w działalność niesienia pomocy Żydom, prowadzoną przez „Żegotę”. Jedną z ważniejszych funkcji jakie spełniał, było ukrywanie poszukiwanych przez Niemców konspiratorów oraz organizowanie tajnych odpraw i narad Okręgu Warszawskiego, a także inspektorów i Delegatury Rządu. Z tego powodu pracownicy Szpitala Wolskiego jak też studenci odbywający tam zajęcia każdego dnia narażali życie, prowadząc patriotyczną działalność.
Zobacz Kalendarium wydarzeń i sprawdź co wydarzyło się w sierpniu