Woźniewski Marek
Urodził się 25 maja 1955 r. we Wrocławiu. Absolwent Wydziału Wychowania Fizycznego Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1978) – magister wychowania fizycznego i specjalista z zakresu rehabilitacji. W 1984 r. uzyskał we wrocławskiej AWF stopień naukowy doktora nauk wychowania fizycznego, w 1991 r. doktora habilitowanego nauk o kulturze fizycznej w zakresie fizjoterapii, a w 2002 r. tytuł profesora nauk o kulturze fizycznej.
Po ukończeniu studiów pracował jako asystent, od 1980 r. jako starszy asystent, a od 1984 r. jako adiunkt Zakładu Rehabilitacji w Dysfunkcjach Narządu Ruchu Instytutu Rehabilitacji AWF we Wrocławiu. W 1993 r. uzyskał nominację na profesora nadzwyczajnego, a od 2002 r. pracuje na stanowisku profesora zwyczajnego.
Oprócz pracy naukowo-dydaktycznej pełnił na wrocławskiej uczelni różne funkcje. W latach 1990-1993 był prodziekanem ds. studiów dziennych, w latach 1993-1995 dziekanem Wydziału Wychowania Fizycznego, następnie w latach 1995-1996 i 1996-1999 dziekanem Wydziału Fizjoterapii, w latach 1999-2001 był prorektorem ds. rozwoju uczelni, w latach 2002-2005 prorektorem ds. nauki i współpracy z zagranicą, w latach 2005-2012 dziekanem Wydziału Fizjoterapii. W latach1994-2002 pełnił też funkcje kierownicze w jednostkach organizacyjnych Wydziału. W latach 1978-1993 pracował także w Katedrze i Klinice Chirurgii Przewodu Pokarmowego AM we Wrocławiu, gdzie prowadził fizjoterapię oraz ćwiczenia ze studentami kierunku fizjoterapia AWF.
Jest promotorem 30 przewodów doktorskich oraz kierownikiem 7 projektów badawczych promotorskich i dwóch projektów badawczych własnych MNiSzW (Narodowego Centrum Nauki).
Zainteresowania badawcze koncentruje na zagadnieniach dotyczących zaburzeń czynności narządu ruchu, układu oddechowego, krążenia, naczyniowego, wydolności i sprawności osób z przewlekłymi chorobami narządów wewnętrznych, po zabiegach operacyjnych, leczonych z powodu nowotworów.
Jest autorem i współautorem wielu (ponad 150) publikacji naukowych, 7 podręczników, m.in. Fizjoterapia oddechowa (współautor A. Rosławski, AWF Wrocław 2001), Biomechanika kliniczna (współautor Z. Zagrobelny, AWF Wrocław 2008), Rehabilitacja w chirurgii (współautor J. Kołodziej, PZWL Warszawa 2006), Rehabilitacja w onkologii (współautor J. Kornafel, Wrocław 2010), Fizjoterapia w chirurgii (red. naukowa, Warszawa 2012), Fizjoterapia w onkologii (red. naukowa, Warszawa 2012) oraz kilkudziesięciu rozdziałów w podręcznikach, m.in. w Rehabilitacja medyczna (red. A. Kwolek, Wrocław 2003), Rak płuca (red. J. Kołodziej i M. Marciniak, Poznań 2010), Rak piersi (red. J. Kornafel, CMKP 2011).
Wyniki swoich badań wielokrotnie wygłaszał podczas krajowych i zagranicznych konferencji, kongresów, m.in. na Światowym Kongresie Flebologii w Strasburgu (1989), Londynie (1995), Rzymie (2001), Światowym Kongresie Chirurgicznym w Sztokholmie (1991), Światowym Kongresie Fizjoterapii w Waszyngtonie (1995), Europejskiej Konferencji Nowotworowej w Lizbonie (2001).
Jest członkiem Komitetu Rehabilitacji, Kultury Fizycznej i Integracji Społecznej PAN, którego w latach 2007-2015 był przewodniczącym, członkiem Sekcji IV Nauk Medycznych Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytułów, był ekspertem Państwowej Komisji Akredytacyjnej oraz MEN ds. standardów nauczania na kierunku fizjoterapia.
Jest redaktorem naczelnym kwartalnika naukowego „Fizjoterapia”, a także członkiem komitetów redakcyjnych i naukowych czasopism naukowych „Human Movement”, „Onkologii Polskiej” i „Polish Journal of Rehabilitation Research”.
Od 1980 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, w latach 1984-1987 był przewodniczącym Sekcji Fizjoterapii, od 1987 r. jest członkiem Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, od 1987 r. członkiem Polskiego Towarzystwa Naukowego Kultury Fizycznej, od 1991 r. Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, od 1998 r. członkiem, a następnie przewodniczącym Rady naukowej Fundacji rehabilitacji Dzieci „Promyk Słońca”.
Za działalność zawodową i społeczną został odznaczony m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi (1997), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2008), Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii (2009), Dyplomem Uznania PTWK (1985) i Honorowym Medalem im. prof. Wiktora Degi za wkład wniesiony w rozwój rehabilitacji osób niepełnosprawnych na Ziemi Dolnośląskiej (2000), czterech nagród ministerialnych oraz Nagrody Fundacji im. prof. Romana Trześniowskiego za działalność naukową.
W dowód uznania zasług w rozwoju fizjoterapii oraz kształcenia studentów w zawodzie fizjoterapeuty, w dniu 13 marca 2018 r. otrzymał tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Mariusz Migała, Sławomir Jandziś
Opracowano na podstawie: Sylwetki zasłużonych fizjoterapeutów w województwie dolnośląskim, [w:] Historia polskiej fizjoterapii pod red. S. Jandzisia, M. Kiljańskiego, M. Migały, Opole 2013, s.122-123; Kulmatycki L. (oprac.); Księga Profesorów Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu, wyd. 2, Wrocław 2016, s.273-274.