Walicki Krzysztof

Urodził się 31 stycznia 1933 r. W latach 1951-1952 członek organizacji „Drzazga”, działającej na terenie Warszawy, jednej z wielu nielegalnych organizacji młodzieżowych, mających na celu zapobiec sowietyzacji kraju. Młodociany więzień polityczny obozu w Jaworznie, skazany za przynależność do nielegalnej organizacji, mającej na celu obalenie demokratyczno-ludowego ustroju Państwa Polskiego. Zmuszany do pracy w kopalni oraz w zakładzie prefabrykacji betonu i stolarni.

Absolwent AWF Warszawa – specjalizacja rehabilitacja lecznicza. Pierwszą pracę podjął w Stołecznym Centrum Rehabilitacji (STOCER) w Konstancinie. Jednocześnie był zatrudniony jako asystent, a po obronie pracy doktorskiej jako adiunkt w Zakładzie Rehabilitacji Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Aktywnie działał w Polskim Towarzystwie Walki z Kalectwem (TWK). Wraz z dr. Jerzym Beckiem i mgr Marią Suwalską wydatnie przyczynił się do przyjęcia Polski w 1967 r., w poczet organizacji członkowskich Światowej Konfederacji Fizjoterapii (WCPT). Autor znanego podręcznika pt. Trening leczniczy. Rys historyczny; podstawy teoretyczne i metodyczne, wydanego w Warszawie w 1975 r. Współautor m.in. publikacji pt. Testowa ocena lokomocji pacjentów w wieku geriatrycznym, [w:] Rehabilitacja inwalidów w PRL, Warszawa 1973, s.646-648 (współautorzy: W. Chydziński, W. Górski); Skuteczność treningu ruchowego u chorych geriatrycznych z dysfunkcją narządu ruchu, [w:] Ibidem, s.648-650 (W. Chydziński).

Podczas III Krajowego Zjazdu Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji w Katowicach w 1968 r. został wybrany przewodniczącym Sekcji działającej przy TWK. W trakcie swojej kadencji (1968-1971) z powodzeniem walczył o zachowanie skróconego czasu pracy dla magistrów rehabilitacji (4 godz. dziennie). Członkowie Zarządu Głównego Sekcji, pod jego kierownictwem, opracowali bibliografię z zakresu fizjoterapii oraz przystąpili do prac związanych z organizowaniem własnej biblioteki składającej się z pozycji zagranicznych nadsyłanych przez zaprzyjaźnionych fizjoterapeutów. Opracowali również katalog filmów o tematyce związanej z rehabilitacją leczniczą.

W dniu 27 maja 1970 r. Zarząd Sekcji zorganizował konferencję na temat: Możliwości uprawiania sportu przez inwalidów. Celem konferencji, którą przygotował dr Jerzy Beck, było ustalenie zasad uprawiania sportu przez inwalidów. Natomiast w Instytucie Kardiologii AM w Warszawie zorganizowano kurs dla magistrów wychowania fizycznego pracujących w rehabilitacji, dotyczący zasad prowadzenia rehabilitacji kardiologicznej.

W trakcie pracy zawodowej przebywał na praktykach klinicznych w Danii, tworząc tam właściwy klimat i warunki pracy dla kilkunastu fizjoterapeutów z Polski, którzy rotacyjnie pracowali w kilku placówkach duńskiej ochrony zdrowia. W kolejnych latach pracował w rehabilitacji w USA, a następnie 30 lat spędził w Norwegii, żywo interesując się problemami kraju.

Należał do Związku Młodocianych Więźniów Politycznych  lat 1944-1956 „Jaworzniacy”. Współpracował z polonijnym pismem „Kronika”, do „Jaworzniaków” pisał artykuły z cyklu „Głos zza Morza”, przeprowadził także kilka wywiadów ze znanymi Polakami.

Zmarł 2 grudnia 2006 r. i został pochowany na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Mariusz Migała, Sławomir Jandziś

 

Opracowano na podstawie: Sylwetki przewodniczących Zarządu Sekcji Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji oraz prezesów Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii, [w:] Historia polskiej fizjoterapii pod red. S. Jandzisia, M. Kiljańskiego, M. Migały, Opole 2013, s.88; Walicki K.: Trening leczniczy. Rys historyczny; podstawy teoretyczne i metodyczne, Warszawa 1975.