Musur-Grieve Maria

Urodziła się 31 sierpnia 1932 r. w Poznaniu, z domu Wojciechowska. Absolwentka Akademii Wychowania Fizycznego  Warszawie (1954), specjalizacja z gimnastyki leczniczej oraz gimnastyki sportowej. W 1955 r. uzyskała tytuł magistra rehabilitacji na podstawie pracy napisanej pod kierunkiem dr. n. med. Andrzeja Seyfrieda (1922-2009) pt. Przygotowanie do nauki chodzenia dzieci po chorobie Heinego Medina. Jest przedstawicielką rocznika, który jako jeden z pierwszych w warszawskiej AWF uzyskał wyższe wykształcenie w zawodzie fizjoterapeuty, a zajęcia praktyczne realizował m.in. w Poradni Wad Postawy przy ul. Hożej pod opieką prof. dr. hab. med. Gabriela Wejsfloga (1908-1992) – jednego z twórców polskiej ortopedii i traumatologii, kontynuatora Lwowskiej Szkoły Ortopedii, który zajmował się badaniem wad statycznych, w tym skrzywień kręgosłupa.

W 1973 r. na podstawie pracy doktorskiej napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. A. Seyfrieda pt. Ocena wartości ręki reumatoidalnej w podstawowych chwytach, uzyskała stopień doktora nauk o kulturze fizycznej w zakresie rehabilitacji.

Po ukończeniu studiów, w 1954 r. rozpoczęła pracę w Zakładzie Leczniczo-Wychowawczym dla Dzieci po Chorobie Heinego-Medina w Zagórzu koło Warszawy, którego dyrektorem był dr A. Seyfried, w latach 1962-1982 pracowała w Instytucie Reumatologicznym w Warszawie, gdzie od 1974 r. była adiunktem Zakładu Rehabilitacji (kierownikiem Zakładu Rehabilitacji był prof. dr hab. Andrzej Seyfried), w latach 1962-1972 w Szpitalu Ginekologiczno-Położniczym przy ul. Madalińskiego w Warszawie. W tym samym okresie pracowała też w Szpitalu Ginekologiczno-Położniczym w Łodzi (kierownikiem był doc. dr hab. med. Włodzimierz Fijałkowski). W obu placówkach odpowiadała za przygotowywanie psychofizyczne kobiet do porodu, prowadziła też Szkołę Rodzenia.

W latach 1977-1982 rozpoczęła pracę naukowo-dydaktyczną w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie. Prowadziła zajęcia z patomechaniki w Zakładzie Rehabilitacji Instytutu Reumatologii oraz seminarium magisterskie na kierunku rehabilitacja ruchowa. Dodatkowo w Zakładzie Rehabilitacji Instytutu Reumatologii w Warszawie organizowała kursy podyplomowe, prowadziła wykłady dla lekarzy, magistrów rehabilitacji, asystentów społecznych i pielęgniarek. Prowadziła także wykłady kursach szkoleniowych w kraju oraz za granicą (USA, Anglia, Francja, Niemcy, Szwecja, Norwegia, Dania, Włochy, Węgry, Czechosłowacja, ZSRR).

W 1982 r. wyjechała do Szkocji, gdzie w latach 1983-1990 pracowała na zasadzie wolontariatu w Royal Infirmary of Edinburgh oraz Princess Margaret Rose Hospital.

Pracując w Polsce, trzykrotnie przebywała na stypendium: w  1969 r. w Norwegii (Oslo, 3 miesiące), w 1975 r. w USA (Pittsburgh, 6 miesięcy), w 1978 r. ponownie w Norwegii (Oslo, 1 miesiąc). Uczestniczyła w zjazdach, sympozjach, kongresach (m.in. WCPT- Sztokholm 1982, APTA- Anaheim, California USA 1975), podczas których prezentowała wyniki prac naukowych. Już podczas studiów interesowała się anatomią, biomechaniką, fizyką, fizjologią, biologią i antropologią. Zdobytą wiedzę i zainteresowania wykorzystywała w pracy zawodowej, pomagając ludziom przywracać sprawność, którą utracili na skutek choroby.

Jest autorką i współautorką 130 publikacji naukowych z dziedziny rehabilitacji reumatologicznej w języku polskim m.in. pt. Badania wartości chwytu ręki, [w:] Rehabilitacja inwalidów w PRL, Warszawa 1973, s.195-197 (współautorzy: S. Pągowski, A. Seyfried, W. Zienowicz); Ocena funkcji ręki reumatoidalnej, [w:] Metody postępowania w usprawnianiu leczniczym i kryteria ich oceny pod red. W. Kubisia, Warszawa 1976, s.167-175; Rola terapii zajęciowej w rehabilitacji, [w:] Ibidem, s.77-79 oraz w językach obcych (angielskim, francuskim, niemieckim, węgierskim, norweskim, szwedzkim, rosyjskim). Publikowała także artykuły w czasopismach m.in. „Sport dla Zdrowia”, „Uroda” dotyczące zdrowia, profilaktyki, rehabilitacji leczniczej i sprawności fizycznej oraz w pozycjach zwartych. W języku angielskim opublikowała rozdział pt. Methods of assessment and management of the rheumatoid hand at the Institute of Rheumatology in Warsaw, w publikacji pt. Rehabilitation of the Hand, pod red. J.M. Hunter, L.H. Schneider, E.J. Mackin, A.D. Callahan, wyd. 2, O.T.R, The C.V. Mosby Company St. Louis, Toronto 1984, rozdz. 2, s.651-662. Pozycja ta została przygotowana przez najznakomitszych wówczas specjalistów z całego świata (chirurgów, ortopedów, protetyków, fizjoterapeutów), zajmujących się ręką. Był to więc duży zaszczyt dla autorki z Polski, że zaproponowano jej napisanie rozdziału o ręce reumatoidalnej, ale też zarazem duże wyróżnienie i uznanie dla polskiej rehabilitacji. W języku polskim napisała rozdział pt. Kinezyterapia w chorobach reumatoidalnych (współautorka M. Suwalska) w pracy pt. Fizjoterapia (pod red. M. Weissa i A. Zembatego, Warszawa 1983, s.331-363) oraz była współautorką pracy pt. Gimnastyka dla kobiet w ciąży i połogu (współautor W. Fijałkowski, Warszawa 1968).

Zaangażowana w działalność społeczną, zarówno w kraju, jak i wśród Polonii w Edynburgu. Do momentu wyjazdu do Szkocji    , w latach 1962-1965 była wiceprzewodniczącą Zarządu Głównego Sekcji Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji przy Polskim Towarzystwie Walki z Kalectwem, w latach 1974-1978 przewodniczącą warszawskiej Sekcji Magistrów WF Pracujących w Rehabilitacji, przewodniczącą Sekcji Terapii Zajęciowej Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem. W Edynburgu, w latach 1992-1995 była przewodniczącą Szkocko-Polskiego Towarzystwa Kulturalnego, a w latach 1996-1997 pełniła funkcję wiceprzewodniczącej tej organizacji, w latach 1998-2012 była sekretarzem Związku Polek w Edynburgu, w latach 2001-2012 redaktorem naczelnym Edynburskiego Biuletynu Informacyjnego (wydawanego dla Polaków w Szkocji, w języku polskim), w latach 2004-2008 pełniła funkcję przewodniczącej Komisji Rewizyjnej Stowarzyszenia Polskich Kombatantów.

Za pracę zawodową i społeczną otrzymała m.in. Złotą Odznakę Towarzystwa Walki z Kalectwem (1972), Odznakę Za Wzorową Pracę w Służbie Zdrowia (1977), Złoty Krzyż Zasługi (1982), Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej (2005), nagrodę „Wybitny Polak w Szkocji” w kategorii „Osobowość” (2015), przyznaną przez organizację „Wybitny Polak”.

Prywatnie jest mamą córki Ewy, z zawodu archeolog oraz syna Tomasza, magistra rehabilitacji ruchowej, absolwenta AWF w Warszawie (1981). Nadal aktywna w środowisku szkockiej Polonii, czynnie spędza czas, krzewiąc idee sportu i aktywności fizycznej wśród najbliższych i znajomych.

Mariusz Migała

Opracowano na podstawie: Dokumenty potwierdzające uzyskanie tytułu magistra, stopnia doktora oraz przesłane CV Marii Musur-Grieve; Bibliografia w czasopismach naukowych, materiałach zjazdowych, streszczenia z konferencji, sympozjów i kongresów naukowych.