Kubiś Wiesław

Żył w latach 1934-1995. Urodził się w 1934 r. Absolwent AWF w Warszawie (1955). Pierwszą pracę podjął w Szpitalu Chirurgii Kostnej w Konstancinie, pod kierunkiem prof. Mariana Weissa. W 1957 r. związał się z Kliniką Ortopedii Państwowego Szpitala Klinicznego im. Dzieciątka Jezus i w Akademii Medycznej w Warszawie. Współpracował tam z wybitnymi polskimi specjalistami z zakresu ortopedii i traumatologii: prof. Adamem Grucą, prof. Marianem Garlickim, prof. Witoldem Szulcem i wielu innymi. W latach 1970–1980 był zastępcą kierownika Międzyklinicznego Zespołu Rehabilitacji i Fizykoterapii Państwowego Szpitala Klinicznego. W 1980 r. został kierownikiem Zakładu Rehabilitacji w Klinice Ortopedycznej AM w Warszawie. W latach 1958–1963 prowadził zajęcia dydaktyczne w Medycznym Studium Zawodowym w Warszawie z zakresu metodyki i praktyki kinezyterapii. Był opiekunem praktyk i staży dla studentów Wydziału Rehabilitacji AWF oraz AM w Warszawie. W ramach kursów podyplomowych organizowanych przez CMKP prowadził wykłady dla ortopedów, traumatologów, rehabilitantów i innych pracowników fachowych służby zdrowia, dotyczące zastosowania różnych form rehabilitacji.

W działalności naukowej szczególnie interesowała go problematyka leczenia dzieci z bocznym skrzywieniem kręgosłupa. Jest autorem metodycznych podstaw kinezyterapii oddechowej pacjentów ze skoliozą leczonych operacyjnie oraz metody szybkiej likwidacji deficytu pojemności życiowej płuc u dzieci skoliotycznych. Wprowadził ocenę współczynnika krążeniowo-oddechowego (WKOS), który stanowił znaczący element w klasyfikacji do zabiegu operacyjnego. Zajmował się również oceną sprawności pacjentów po alloplastyce totalnej stawu biodrowego. Badał przydatność termometrii w rehabilitacji chorych po usunięciu łąkotki stawu kolanowego, wykorzystując termometr skórny własnej konstrukcji.

Autor 19 prac opublikowanych w czasopismach fachowych. Był jednym z pierwszych organizatorów konferencji naukowo-szkoleniowych dla magistrów wychowania fizycznego pracujących w rehabilitacji.

Największe jednak zasługi wniósł organizując i pracując społecznie w stowarzyszeniach zrzeszających polskich fizjoterapeutów. Przewodniczący Komitetu Organizacyjnego V Krajowego Zjazdu Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji (Warszawa 1974) – pierwszego zjazdu zorganizowanego wyłącznie przez fizjoterapeutów. Prezes Sekcji Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji przy PTWK w kadencji 1977-1981, 1981-1984, 1984-1987, pierwszy prezes Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii w kadencji 1987-1991.W swojej pracy społecznej i zawodowej walczył o prestiż zawodu fizjoterapeuty w Polsce oraz nieustannie podkreślał konieczność śledzenia fizjoterapii w świecie i ciągłego pogłębiania kwalifikacji zawodowych magistrów rehabilitacji ruchowej. Zmarł po ciężkiej chorobie 18 grudnia 1995 r.

Mariusz Migała, Sławomir Jandziś

Opracowano na podstawie: Suwalska M.: Wspomnienie o Wiesławie Kubisiu 1934-1995, „Fizjoterapia” 1996, t.4, nr 1–2; Wystąpienie dr Wiesława Kubisia otwierające V Krajowy Zjazd Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji. [w:] W. Kubiś (red.): Metody postępowania w usprawnianiu leczniczym i kryteria ich oceny. Materiały V Krajowego Zjazdu Magistrów Wychowania Fizycznego Pracujących w Rehabilitacji, Warszawa 18–19 X 1974, Warszawa 1976, s.1; Kubiś W., Zembaty A.: Rola fizjoterapii w rozwoju rehabilitacji w Polsce, [w:] Z. Krawczyk, A. Pac-Pomarnacki, R. Przewęda (red.): II Kongres Naukowy Kultury Fizycznej. Materiały i dokumenty, Warszawa 1987, s.384; Suwalska M.: Polskie Towarzystwo Fizjoterapii- rys historyczny, „Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja” 2005, vol.7, supl.2, s.25–32.