Jezierski Czesław

Urodził się w 29 listopada 1939 r. w Jeziorach (Ziemia Łukowska). Absolwent Studium Nauczycielskiego Wychowania Fizycznego w Katowicach (1961) oraz Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1965). Po ukończeniu studiów podjął pracę w Medycznym Studium Zawodowym we Wrocławiu, a od 1966 r. był asystentem w Oddziale Ortopedyczno-Urazowym Szpitala Miejskiego im. L. Rydygiera we Wrocławiu. W 1970 r. przeniósł się do nowo otwartego Okręgowego Szpitala Kolejowego we Wrocławiu na stanowisko kierownika Zakładu Rehabilitacji.

W 1979 r. we wrocławskiej AWF obronił pracę doktorską na temat związany z rehabilitacją chorych po złamaniach kości udowej, usprawnianych opracowaną wg własnego pomysłu metodą – ćwiczeń ekscentrycznych. W 1980 r. w odpowiedzi na propozycję prof. A. Rosławskiego, podjął pracę w Instytucie Rehabilitacji AWF we Wrocławiu. Specjalista drugiego stopnia z rehabilitacji ruchowej. W latach 1992-1995 odbył 4-letnie studia terapii manualnej prowadzone przez Deutsches Gesellshaft Für Orthopaedische Manuelle Therapie. W latach 1993-2004 prowadził Prywatny Gabinet Fizjoterapii „Fizjosystem”. Pracownik w Wyższej Szkole Fizjoterapii we Wrocławiu.

Jest jednym z pierwszych fizjoterapeutów w Polsce, którzy wprowadzili temperatury kriogeniczne do praktycznego zastosowania w fizjoterapii. Jego głównym tematem badawczym było wykorzystanie fizjoterapii w chorobach narządu ruchu i krioterapia. Autor ponad 50 prac naukowych z zakresu rehabilitacji i fizjoterapii, m.in. pracy pt. Wczesne protezowanie i usprawnianie amputowanych, „Medycyna Komunikacyjna” 1980, nr 5, s.151-152 (Sidorski T.); Ocena stosowania długotrwałych ćwiczeń izometrycznych w okresie unieruchomienia, w przypadku złamań kości udowej, „Zeszyty Naukowe AWF w Krakowie” 1980, nr 23, s.148-157; Remarks on the application of Kabat-Kaiser and Bobath’s methods in hemiparesis following injury to the dominant hemisphere, [w:] Contemporary problems in the rehabilitation of persons with aphasia, AWF Kraków 1984, s.254-257; Usprawnianie chorych po złamaniu kości udowej z zastosowaniem ekscentrycznych ćwiczeń mięśni, „Rozprawy Naukowe AWF we Wrocławiu” 1985, nr 19, s.7-64; Metoda ćwiczeń ekscentrycznych, „Zeszyty Naukowe AWF we Wrocławiu” 1985, nr 40, s.34-45; Kierunki badań naukowych, rozwoju aparatury oraz dydaktyki w Zakładzie Rehabilitacji w Dysfunkcjach Narządu Ruchu AWF we Wrocławiu, „Człowiek – Populacja – Środowisko” 1986, t.3, nr 15, s.7-36 (Zagrobelny Z., Woźniewski M.); Analiza metod trakcji odcinka lędźwiowego kręgosłupa, „Postępy Rehabilitacji” 1987, t.1, nr 2, s.47-51 (Knap J.); Aparaty do miejscowego nadmuchu parami ciekłego azotu w leczeniu i rehabilitacji chorych, „Problemy Techniki w Medycynie” 1987, t.18, nr 4, s.248-254 (Zagrobelny Z., Raczkowski Z.); Zastosowanie polskiej aparatury w kriostymulacji chorych, „Postępy Rehabilitacji” 1989, t.3, nr 1, s.47-54; Wyniki badań termograficznych i pirometrycznych schładzania stawów oparami ciekłego azotu u chorych w reumatoidalnym zapaleniu stawów (rzs), „Człowiek – Populacja – Środowisko” 1989, t.6, nr 36, s.139-143 (Zagrobelny Z., Bihl I.); Doświadczenia własne stosowania kriostymulacji w rehabilitacji chorych na reumatoidalne zapalenie stawów, „Postępy Rehabilitacji” 1990, t.4, nr 1, s.63-70; Elektroartikulograf – przyrząd do badania ruchomości stawów w warunkach dynamiki, [w:] Postawa ciała, jej wady i sposoby korekcji pod red. J. Ślężyńskiego AWF Warszawa 1990, s.117-122; Kriostymulacja – fizykalna metoda wspomagania kinezyterapii chorych, [w:] Materiały X Jubileuszowego Kongresu Fizjoterapii pod red. C. Jezierskiego, Wrocław 1991, s.33-42; Wstępna ocena własnej metody kriostymulacji i rehabilitacji ruchowej chorych na reumatoidalne zapalenie stawów, [w:] Fizjoterapia w rehabilitacji osób niepełnosprawnych, t.2, AWF Kraków 1991, s.83-95; Wpływ jednorazowego schładzania całego ciała w komorze kriogenicznej na wybrane wskaźniki hemodynamiczne i stężenie hormonów w surowicy u osób zdrowych, „Polski Tygodnik Lekarski” 1993, nr 14-15, s.303-305 (Zagrobelny Z., Halawa B., Wawrowska A.); Gimnastyka korekcyjna w wadach postawy z zastosowaniem metody ćwiczeń ekscentrycznych, [w:] Powstawanie wad postawy ciała, ich ocena i postępowanie korekcyjne pod red. W. Śliwy, Wrocław 1993, s.169-175;Próba zastosowania metod refleksoterapii, elektroakupresury i terapii manualnej w fizjoterapii chorych z zespołami bolesnego barku, „Fizjoterapia” 1994, 1, s.18-22; Zastosowanie kriostymulacji u chorych z zespołem Raynauda, „Fizjoterapia” 1994, 3, s.17-18; Wpływ kriostymulacji i usprawniania na wydolność chodu w gonarthrosis, „Fizjoterapia” – 1996, t.4, nr 1-2 s.44-47; Zastosowanie miejscowej kriostymulacji i usprawniania ruchowego w chondromolacji rzepki, „Fizjoterapia” 1996, t.4, nr 4, s.14-16.

Zaangażowany w działalność polityczną. W latach  80. XX w. pomagał uczestnikom protestów głodowych. Od września 1980 r. przewodniczący Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność” przy Okręgowym Kolejowym Szpitalu Kolejowym we Wrocławiu, następnie przewodniczący Komisji Zakładowej. Od listopada 1980 r. członek Zarządu Sekcji Dolnośląskiej Służby Zdrowia „Solidarność”, w 1981 r. uczestnik prac komisji resortowej negocjacyjnej ds. rozmów z ministrem zdrowia w Warszawie. Delegat na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność” w Gdańsku. W dniach 13-22 grudnia 1981 r. internowany w Ośrodku Odosobnienia we Wrocławiu, następnie od 31 sierpnia do 2 września 1982 r. w Strzelinie. W latach 1981-1988 współpracownik i kolporter podziemnej prasy Solidarności Walczącej oraz KPN.

Aktywny także w działalności społecznej. Przez 35 lat był sędzią kolarskim (sędzia NUCI), jako sędzia główny prowadził wielu zawodów rangi Mistrzostw Polski na szosie i na torze, a także międzynarodowej, m.in. Tour de Pologne i 4-krotnie Wyścig Pokoju.

Umiejętnie łączył pracę zawodową i społeczną. Był jednym z założycieli Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii w 1987 r. W maju 1991 r. przewodniczył Komitetowi Naukowemu X Jubileuszowego Kongresu Fizjoterapii we Wrocławiu, podczas którego został wybrany prezesem Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii. Zaprojektowane na potrzeby kongresu logo zostało przyjęte uchwałą Walnego Zgromadzenia także jako symbol PTF, który obowiązuje do dnia dzisiejszego. W trakcie kadencji prezesa PTF (1991-1995) doprowadził do powstania kwartalnika „Fizjoterapia”, oficjalnego organu towarzystwa. W 1994 r. zorganizował I Ogólnopolskie Dni Fizjoterapii, które corocznie odbywają się we Wrocławiu. Współautor pierwszego projektu ustawy o zawodzie i samorządzie fizjoterapeuty. Był członkiem Zarządu Głównego Sekcji Fizjoterapii Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem (1980-1988), członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii I kadencji (1987-1991), przewodniczącym Komisji Rewizyjnej PTF, w latach 1992-1995 członkiem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji, w latach 1985-1996 sekretarzem Zarządu Głównego Polskiego Stowarzyszenia Kriomedycznego, w latach 1996-2000 przewodniczącym jego Głównej Komisji Rewizyjnej.

W uznaniu zasług dla polskiej fizjoterapii w 2007 r. otrzymał zaszczytny tytuł Członka Honorowego Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii. W 2011 za zasługi w działalności charytatywnej, zawodowej oraz społecznej otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Świętego Stanisława. W lutym 2004 r. przeszedł na emeryturę.

Beata Skolik

 

Opracowano na podstawie: Cywińska-Wasilewska G., Kiljański M., Krasuski M., Przeździak B., Woźniewski M.: Sylwetki pionierów i zasłużonych osób dla rozwoju rehabilitacji w Polsce, [w:] Rehabilitacja Polska 1945-2009 pod red. J. E. Kiwerskiego, A. Kwolka, Z. Śliwińskiego i M. Woźniewskiego, Wrocław 2009, s.118; Encyklopedia Solidarności http://www.encysol.pl/ wiki/ Czes% C5%82aw_Jezierski (dostęp 13.12.2017); Dr Czesław Jezierski Kawaler Orderu Świętego Stanisława http://absolwenci.awf.wroc.pl/biuletyn/biuletyn_53/html/019.html (dostęp 14.12.2017); Artykuły w czasopismach i publikacjach naukowych.