Dobkowicz Janina

Absolwentka Wyższej Szkoły Wychowania Fizycznego we Wrocławiu (1963) – magister wychowania fizycznego oraz specjalista rehabilitacji ruchowej (1965). W 1973 r. w Katedrze Rehabilitacji AWF we Wrocławiu, pod kierunkiem promotora prof. A. Rosławskiego, obroniła pracę doktorską dotyczącą usprawniania kobiet z zespołami przeciążeniowymi okolicy lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa i otrzymała stopień doktora nauk o kulturze fizycznej (zob. m.in. Dobkowicz J.: Gimnastyka fleksyjna jako jedna z metod usprawniania chorych z zespołem przeciążeniowym kręgosłupa lędźwiowo-krzyżowego, „Zeszyty Naukowe WSWF we Wrocławiu” 1972, nr 10, s.383). W 1986 r. uzyskała specjalizację drugiego stopnia z rehabilitacji ruchowej.

W 1963 r. została zatrudniona w Wojewódzkim Zarządzie Krzewienia Kultury Fizycznej oraz Zakładzie dla Dzieci Niewidomych we Wrocławiu. W 1965 r. jako specjalistka rehabilitacji ruchowej rozpoczęła pracę na stanowisku instruktora gimnastyki leczniczej w Oddziale Chirurgii Urazowej w Opolu, którego ordynatorem był dr doc. W. Arct. Zajmowała się tam usprawnianiem wad kręgosłupa u dzieci i młodzieży. W 1973 r. rozpoczęła pracę w Szpitalu Dziecięcym w Opolu, gdzie zaangażowała się w wprowadzenie do leczenia nowatorskiego usprawniania niemowląt i małych dzieci. W przyszpitalnej Przychodni uruchomiła Poradnię Rehabilitacyjną, w której w warunkach ambulatoryjnych kontynuowano leczenie szpitalne. Po utworzeniu w Opolu Wojewódzkiego Specjalistycznego Zespołu Matki i Dziecka prowadziła usprawnianie i konsultacje na Oddziale Noworodków i Wcześniaków.

Uczestniczyła w wielu kursach doskonalących, konferencjach naukowych w kraju i za granicą. Poszerzanie wiedzy teoretycznej i metodycznej pozwoliło jej na opracowanie i praktyczne wdrożenie autorskiej metody rehabilitacji niemowląt.

Prowadziła zajęcia z kinezyterapii ze słuchaczami Medycznego Studium Zawodowego w Opolu, a także z zakresu wychowania fizycznego w Studium Wychowania Fizycznego i Sportu Wyższej Szkoły Pedagogicznej im. Powstańców Śląskich w Opolu, a następnie Uniwersytetu Opolskiego. W 1998 r. rozpoczęła pracę naukowo-dydaktyczną na stanowisku adiunkta Katedry Morfologii Funkcjonalnej Wydziału Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii Politechniki Opolskiej. Przez kilka lat prowadziła zajęcia z kinezyterapii, etyki, refleksoterapii, dysfunkcji narządu ruchu noworodków, niemowląt i małych dzieci.

Zaangażowana w działalność społeczną na rzecz opolskiego środowiska fizjoterapeutów. W 1984 r. była członkiem zarządu opolskiej Sekcji Fizjoterapii Polskiego Towarzystwa Walki z Kalectwem, następnie została członkiem Polskiego Towarzystwa Fizjoterapii. Pomimo przejścia na emeryturę nadal uczestniczy w pracach jego opolskiego oddziału. Jest autorytetem i niekwestionowanym wzorem postawy zawodowej dla  środowiska zawodowego fizjoterapeutów.

W życiu prywatnym lubi podróże, zwiedziła wszystkie kontynenty, uwielbia muzykę, czego dała dowód będąc przez wiele lat członkiem chóru Filharmonii Opolskiej. Wśród młodszego pokolenia opolskich fizjoterapeutów cieszy się szacunkiem i uznaniem, opinią człowieka, który umie pokonywać napotkane przeszkody. Zawsze służy radą i dobrym słowem.

Mariusz Migała, Marcin Krajczy

Opracowano na podstawie: Sylwetki pracowników Katedry Fizjoterapii Klinicznej, [w:] Dwadzieścia lat Wydziału Wychowania Fizycznego i Fizjoterapii Politechniki Opolskiej (1995-2015) pod red. S. Szczepańskiego i wsp., Opole 2015, s.196-197.